گزارش مرور سوره ی توحید

المیرا سالاری

سوره مبارکه توحید.....چهار شنبه 30بهمن ساعت 19:30 .....مسجد امام علی (ع)

به نام خدا

سوره مبارکه توحید سوره ای است که به معرفی خداوند می پردازد و همه ی مراتب شرک را مردود می داند. ثواب قرائت آن معادل قرائت یک سوم قرآن است. این سوره می تواند هم در مدینه هم در مکه نازل شده باشد.

قل: ابراز کردن آنچه که در درون قلب است.

الله: به معنای علم به غلبه (مختص حق تعالی) است.

احد: یگانگی و انفرادی که مختص خداوند است و این احدیت در ذات و صفات و افعال است. در مورد چیزی به کار می رود که قابل کثرت وتعدد نباشد (فرق واحد و واحد: هر واحدی یک ثانی و ثالث دارد و به انضمام این ها کثیر می شود اما احد قابل کثرت نیست).

صمد: 1.حقیقتی که تسلط بر همه عالم دارد.  2.قصد کردن با اعتماد   3.بزرگی که او را مقصد می کنند تا حوائشان برطرف شود.   4.هر چیز توپری که جوفش خالی نباشد ونه بخورد ونه بیاشامد ونه بنوشد ونه بخوابد ونه بچه بیاورد ونه از کسی متولد شود.

ولد: خارج شدن چیزی از چیزی را ولادت گویند.

کفو: شباهت که از ویژگی های مخلوق است.

 قل+هو الله احد: احدیت خدا ابراز کردنی است.

قل+هو الله احد+الله الصمد: خداوند را به عنوان مقصدی برای هر کار خود قرار دهیم.

قل+ هو الله احد+الله الصمد+لم یلد ولم یولد: لازمه فهم احدیت و صمدیت خداوند فهم والد و ولد نبودن خداوند است.

قل+ هو الله احد+الله الصمد+لم یلد ولم یولد+لم یکن له کفوا احد: در صورت عدم اعتقاد به هر گونه تشابهی برای خداوند می توان به او وابسته و دلبسته شد.

ولادت نوعی تجزی پذیری است و کسی که می زاید باید خودش دارای اجزایی باشد و چیزی هم که جز دارد محتاج به اجزای خویش است ولی همان طور که اشاره کردیم خداوند صمد است و چنین کسی احتیاج در او تصور ندارد. چیزی که متولد می شود به موجودی که از او متولد می شود احتیاج دارد و این هم باصفت صمد بودن خداوند منافات دارد. هنگامی که کفو در عملی فرض شود یعنی آن عمل در ذات مستقل است و از خدا بی نیاز است و این صفت هم با صمد بودن خدا هم خوانی ندارد زیرا هر عمل محتاج به خداست و بی نیاز از او نیست پس سه صفت متولد شدن چیزی از خداوند و تولد خدا و کفو بودن که در این سوره نفی شده اند فرع به صمدیت خداوند هستند.