ردپایی نورانی
جمعه, ۱۸ بهمن ۱۳۹۲، ۱۱:۴۹ ق.ظ
فاطمه صالحی_ سوره مبارکه طارق
چشم آسمان
آن جا …
آسمان چشم به راه است .
ستاره اش چشمک میزند.
این جا…
دلی بی تاب رفتن است.
نگاهش مانده که راهی بیابد
از آن جا به این جا بارقه ی امید می بارد.
می خواندش از دور …از نزدیک :
ببین من پناه توام،
پس بخواه!
برخیز از زمین و به آسمان برگرد.
قدم به قدم می رود تا می رسد به ستاره.
و از این جا ردپای نورانیش پیداست.
