سوره ی مبارکه واقعه
نفیسه مردانی
اِذا وَقعت الواقعه
لیس وقعتها کاذبه
خافضة رافعه
بر طبق سوره واقعه قیامت روزی است که باطن رو میاد و ظاهر داخل میشه وحقایق آشکار و بارز می شود.و تمام جهان به اصل و درون نوشت خود برمیگردند.و در این راستا 3 گروه یا صنف شکل می گیرند:مقربین ، اصحاب یمین و اصحاب شمال.که در گروه بودنشون زوجیت دارند.مثلاً زوجیت و ارتباط بین مقربین بر اثر تألیف است.
از طرفی این سوره با استفهام انکاری از خلقت و زراعت و انزال ماء ونار سعی در نشان دادن ربوبیت خدا پشت این نعمت ها داشته است و انسان را به زیر و رو کردن اعتقاداتش می رساندو با ذکر این موارد دستور به تسبیح میدهد.
در این سوره قران با لفظ کریم خوانده شده است که در کتاب مکنون قراردارد و بیان میکند فقط درصورتی می توان به اصل قران دست یافت که به طهارت داشته باشیم.
در این معیارها و اعتقادات واعمالمان را بر قران کریم ارائه و تطبیق داده می شود و در صورتی که برحق نباشیم برعکس شدن و زیر و روشدن معیارهایمان را می بینیم وتعاریفمان را اشتباه می یابیم.
مقربین در این دنیا باطن اعتقاداتشان را بر قران ارائه کرده اند و ذاتاً روح وریحان وجنت نعیم شده اند و به بیانی دیگر هم خود در بهشت اند و هم برای دیگران جنت اند وبه عنوان معیار شناخته شده اند.
در سوره واقعه اصحاب میمنه با سلام به مقربین با آنها توافق دارند و همراه با آنها هستند.
اصحاب شمال در دنیا با عدم باور قیامت وخوش گذرانی و اصرار بر حنث سهم خود را ازقران کریم تکذیب و ضلالت قرار میدهند.
اگر از همین دنیا وازهمین حالا بر طبق معیارهای آخرتی عمل کنیم از حادثه زیر و رو شدن قیامت(خافضه رافعه) در امان می مانیم و حق الیقین بودن این واقعه را در خواهیم یافت.
